Γιατί το νεοελληνικό όνειρο αποδείχτηκε αυταπάτη και εξελίχθηκε σε εφιάλτη; Γιατί περιοδικά αντιμετωπίζουμε συμφορές και βιώνουμε τραγωδίες; Μήπως έχουν δίκιο όσοι μας χαρακτηρίζουν "χώρα του φραπέ"; Μήπως εξακολουθούμε να φοράμε στο ένα πόδι το τσαρούχι; Εάν απαντήσουμε με ειλικρίνεια σε αυτά τα ερωτήματα, θα δώσουμε πειστική εξήγηση για τις αιτίες του "ναυαγίου" στην οικονομία.
Οι ευθύνες για τη μεγάλη ύφεση βαρύνουν εμάς τους ίδιους που "βουλιάξαμε" στην παρακμή, στην οποία μας οδήγησε η νοοτροπία μας. "Ανακαλύπτοντας" εξωτερικούς εχθρούς και συνωμότες, αποφεύγουμε την αναμέτρηση με τον πραγματικό, τον εσωτερικό εχθρό.
Η ψυχή μας νοσεί, γιατί εμείς οι μοντέρνοι νεοέλληνες είμαστε υποδουλωμένοι στον παραλογισμό, στις αντιφάσεις μας, στον διχασμό, σε ακόρεστες επιθυμίες, στον μεγαλοϊδεατισμό και σε μία περηφάνια που ουσιαστικά είναι δειλία, η οποία μας αποτρέπει από την προσπάθεια να δημιουργήσουμε κάτι σημαντικό.